Pomniejszenie łydek: usunięcie mięśnia - Liposukcja, odsysanie tłuszczu

 

Powody poddawania się zabiegowi pomniejszenia łydek

Technika pomniejszenia łydek zależy od przyczyny łydek postrzeganych jako zbyt rozbudowane. Często chodzi tutaj wyłącznie o nadmierne nagromadzenie się tkanki tłuszczowej, w przypadku którego można pomniejszyć łydkę poprzez odessanie tłuszczu.

Jednak także często jest mięsień łydki nadmiernie zgrubiały. Wtedy odsysanie tłuszczu nie da rezultatu. W przypadku dystrofii mięśnii łydek można zauważyć ekstremalne zwiększenie się objętości łydki. Dystrofia mięśnii łydek to choroba dziedziczna, i występuje  w wielu formach. Nie występuje tu problem natury estetycznej, dlatego też chirurgiczne pomniejszenie łydek nie ma sensu.

Także w przypadku "grubych łydek" powstałych z powodów internistycznych poprzez nagromadzenia wody (obrzęk) lub zastój chłonnki (obrzęk limfatyczny), można poprzez leczenie internistyczne zwalczyć przyczynę.

Sport

Jeżeli łydki odbierane jako zbyt masywne powstały w wyniku intensywnego sportowego zangażowania, to można je pomniejszyć rezygnując z odpowiednich ćwiczeń i form treningu. Ponieważ w szczególności stanie na czubkach palców z ciężarkami lub bez, wchodzenie po schodach, wędrówki górskie i bieg sprintem rozbudowują muskulaturę łydek, powinno się unikać takich wysiłków.

Odsysanie tłuszczu - Liposukcja

Pomniejszenie łydek poprzez odsysanie tłuszczu (Liposukcja) jest dobrą możliwością leczenia, kiedy zwiększenie objętości łydki spowodowane zostało poprzez nadmierne nagromadzenie się tkanki tłuszczowej. Ilość zbędnej tkanki tłuszczowej może sprawdzić także każda osoba nie będąca lekarzem poprzez zaciśnięcie tkanki dwoma palcami. Jeżeli wyczuwamy tu tylko skórę, to łydka składa się w głównej mierze z mięśni. W tym przypadku pomniejszenie łydki poprzez odsysanie tłuszczu nie zapewni dobrego rezultatu.

W przypadku korekcji łydki poprzez odsysanie tłuszczu (Liposukcja) rzadko kiedy powstają nierówności. Przy kostkach trzeba operować z należytą ostrożnością, ponieważ przy radykalnych posunięciach mogą wystąpić obrzmienia i zmiany pigmentowe. Pooperacyjny okres powrotu do zdrowia zależy od ilości odessanej tkanki tłuszczowej. Okres ten trwa kilka dni, ale może trwać też kilka tygodni (w przypadku ekstremalnych urazów). Zasadniczo po zabiegu powinno się przez okres 6 tygodni zaprzestać uprawiania sportu oraz tak samo długo nosić uciskowe pończochy podtrzymujące.

Zaleta:

• W przypadku pomniejszenia łydek poprzez odsysanie tłuszczu (Liposukcja) powstaje mało bardzo niewielkich i prawie niewidocznych blizn (miejsc nakłuć).

Wada:

• W przypadku dużej zawartośći w łydkach tkanki mięsniowej przy jednoczesnej małej zawartości tkanki tłuszczowej należy oczekiwać znikomego pomniejszenia się objetości.

Pomniejszenie łydek poprzez usunięcie mięśnia

Obrazek: Na obrazku widzą Państwo po lewo hyperotrofię łydek z mięśniem brzuchatym łydki (łac. musculus gastrocnemius). Po prawo pomniejszoną łydkę. Białe linie pokazują przebieg cięcia i wynikającą z tego długość blizn.

Kiedy zbyt rozbudowana muskulatura łydek (hypertrofia łydek) jest przczyną zbyt mocno rozbudowanych łydek, to tylko poprzez usunięcie części muskulatury łydki można osiagnąć godne wymienienia zmniejszenie objętości łydki. Pacjenci decydujacy się na ten zabieg, są pod dużym stres psychicznym. Mężczyznie nie noszą krótkich spodenek, panie krótkich spódniczek - unika się generalnie pływalni i plaży. Czasami jest prawie niemożliwe dobranie pasujących kozaków lub butów narciarskich.

To, dlaczego możliwe jest pomniejszenie łydek poprzez usunięcie części mięśnia bez funkcjonalnych ograniczeń, wyjaśnione jest w następnym akapicie:

Muskulatura łydek

Mięśniem właściwym łydki zaczynającym się przy ścięgnie Achillesa jest musculus trizeps surae (mięsień trójgłowy łydki). On składa się z mięśnia płaszczkowatego łydki (musculus soleus) i z dwugłowego mięśnia brzuchatego łydki (musculus gastrocenemius). Pierwszy jest istotny dla funkcji. Drugi jest mięśniem pomocniczym, którego utrata nie prowadzi do żadnych zmian w funkcji. Funkcja jego zostaje przejęta przez inne mięśnie (1,2). Dlatego chętnie wykorzystuje się w chirurgii plastycznej mięsień brzuchaty łydki (musculus gastrocenemius) jako płat mięśniowy przy defektach w okolicach kolana.

Historia pomniejszania łydek poprzez usunięcie mięśnia

Chociaż zabiegi pomniejszania łydek poprzez chirurgiczne zmniejszenie mięśnia brzuchatego łydki obecnie znacznie częsciej przeprowadzane są w rejonie azjatyckim niz w Europie lub na kontynencie amerykańskim, to ich początek wywodzi się z Niemczech. Pierwszym, który opisał tę technikę, jest prof. Gottfried Lemperle (5), który wydał swą publikację w 1998 roku.

Pacjenci, którzy w ramach przeszczepu pokrywającego wadę kolana przy wykorzystaniu płata z mięśnia brzuchatego łydki (obydwie głowy), nie wykazują w długiej perspektywie czasowej żadnych mechanicznych zakłóceń funkcjonowania łydek. Dlatego u 15 pacjentów z muskularną hypertrofią łydek przeprowadzono zabieg pomniejszenia łydek wraz z kompletnym usunięciem mięśnia brzuchatego łydki. U dwóch pacjentów doszło chwilowo do zaburzeń czucia na zewnętrznej krawędzi stopy spowodowane uszkodzeniem nerwu unerwiającego ten obszar (n. suralis). Jednak to uczucie odrętwienia stopy znikło całkowicie. Wszyscy pacjenci byli zadowoleni z rezultatu zabiegu. Żaden pacjent nie uskarżał się na ograniczenia funcji łydki. Wszyscy pacjenci mogli uprawiać sport.

Na czym polega zabieg pomniejszenia łydek poprzez usunięcie mieśnia brzuchatego łydki?

Chodzi przy tym o najbardziej efektywną metodę pomniejszenia łydek. Zabieg powiększenia łydki za pomocą implantu jest przeprowadzany w narkozie ogólnej lub w znieczuleniu podpajęczynówkowym.

Przy dobrej jakości skóry wystarczy cięcie majace 5 cm długości poprzez dołek podkolanowego i drugie cięcie majace ok. 5 cm długości przebiegające podłużnie przez środek podudzia (zob. obrazek). Przez te dojścia mięsień brzuchaty łydki może zostać łatwo usunięty. Jego pęczek  naczyniowo-nerwowy znajduje się w okolicy dołka podkolanowego i zostaje oddzielony. Mięsień zostaje oderwany w miejscu przyczepu końcowego i początkowego, a następnie usunięty. Rozbudowane struktury przewodzące nerwów naczyniowych dołu podkolanowego znajdują się głębiej i nie zostają ruszone.

Po włożeniu drenaży (nie zawsze konieczne) rana zostaje w kilku miejscach zeszyta.

Rezultat: w zależności od przedoperacyjnego urazu może zmniejszyć się objętość łydki przy pomocy tej formy zabiegu o ok. 5 - 7 cm.

Zaleta:

• osiąga się maksymalny rezultat zmniejszenia łydek, ponieważ przerośnięta tkanka mięśniowa zostaje usunięta.

Wady:

• Powstaje więcej blizn.
• Przez krótki czas występuje silny spadek sił.
• Zostaje usunięta zdrowa tkanka mięśniowa.
• Szczególnie w przypadku łydek z bardzo cienką tkanką tłuszczową wewnętrzny kontur górnego odcinka łydki wygląda trochę na nienaturany.

Częściowe usunięcie:

Oczywiście możliwe jest także częściowe usunięcie opisanej wcześniej muskulatury mięśni (6). Usunięty może zostać na przykład tylko wewnętrzny brzusiec mięśnia brzuchatego łydki. Tą technikę zabiegu przeprowadza się podobnie jak wcześniej opisano. Nie da się uniknąć blizn, ponieważ brzusiec mięśnia w dole podkolanowym i przy ścięgnie Achillesa musi zostać odcięty.

Leczenie pooperacyjne

• W ramach leczenia pooperacyjnego nogi zostają owinięte lub nosi się dobrze uciskające pończochy - a mianowicie przez okres ok. 3 miesięcy.
• Stosuje się profilaktykę przeciwzakrzepową podawając heparynę odpowiednio do stopnia unieruchomienia.
• Zalecane jest też pozostanie w szpitalu przynajmniej na 24h.
• Urządzenia pomocnicze do chodzenia zapewniają bezpieczeństwo w pierwszych 2-3 dniach.
• Szczególnie w dwóch pierwszych tygodniach po operacji łydek zaleca się bierny odpoczynek i położenie nóg w takiej pozycji, by stopy były wyżej niż pośladki.
• Przez ok. 6 tygodni należy zaniechać sportu.
• Pełna zdolność funkcjonowania łydek przywrócona zostaje po kilku tygodniach.
• Odzyskanie pełni sił muskulatury łydek może potrwać ponad 6 miesięcy.

Endoskopowe częściowe usunięcie mieśnia

W rejonie azjatyckim, szczególnie w Koreii, popularność zdobyła metoda endoskopowa pomniejszania łydek (2,6). W tym przypadku może być pomniejszony mięsień brzuchaty poprzez jedno (dla jednej głowy mięśnia) cięcie lub poprzez dwa (dla dwóch głów mięśnia) cięcia w dole podkolanowym mające ok. 2 cm długości. To znaczy, że tylko część mięśnia zostaje usunięta. Wysmuklenie mięśnia następuje przy pomocy żegadła elektrycznego (nóż, który podgrzewany prądem termicznie tnie lub przyżega tkanki). W ten sposób może zostać zachowana naturalna forma łydki.

Zalety:

• małe nacięcia skóry
• możliwe kształtowanie łydek wedle indywidualnych upodobań
• niewielka krótkotrwała utrata sił

Wady:

• Zostaje usunięta zdrowa tkanka mięśniowa.
• Efekt zmniejszenia objętości łydki jest mniejszy niż w przypadku całkowitego usunięcia mięśnia.
• Jeżeli nie uda się gładko ukształtować powierzchni ciętej, to mogą pozostać widoczne nieregulalności kontur łydek.

Leczenie pooperacyjne:

Leczenie pooperacyjne po tej formie zabiegu  pomniejszenia łydki jest podobne jak w punktach opisanych w poprzednim akapicie. Jednakże trzeba przez kilka tygodni wielokrotnie w ciągu dnia wykonywać ćwiczenia rozciągające, by zapobiec zbyt silnemu kurczeniu się blizn.

Dalsze metody:

Niektóre prace badawcze pochodzące przeważnie z obszaru azjatzckiego ukazują odniesione sukcesy w zabiegach pomniejszania łydek poprzez przecięcie gałęzi nerwów (odnerwienie) mięśnia brzuchatego łydki i zrośnięcie mięśnia dzięki wykorzystaniu częstotliwości radiowej (4). Poza tym istnieje możliwość zachamowania rozrostu muskulatury łydek za pomocą botoksu ®.

Pomniejszenie łydek porzez odnerwienie = przecięcie nerwów

Odnerwienie oznacza oddzielenie pnia nerwu unerwiającego mięsień brzuchaty łydki.

Po odnerwieniu mięsień zanika i w ten sposób następuje zmniejszenie objętości łydki. Ono jednak nie daje się porównać z efektem zabiegu usunięcia mięśnia brzuchatego łydki. W przypadku przecięcia nerwów można osiągnąć zmniejszenie objętości łydki od 1,5 cm do 3 cm. Przyczyną tego jest to, że duża część objętości mięśnia łydki nie zanika całkowicie. Mięsień łydki może także być nadal unerwiany przez gałęzie nerwu, które nie pochodzą z typowych wiązek w dole podkolanowym. Te gałązki nerwowe mogą częściowo zastąpić znikające pnie nerwowe i zapobiegają tym samym pożądanemu zanikowi mięśnia.

Na ogół stosuje się w celu pomniejszenia łydki tak zwane selektywne wycięcie nerwu (odnerwienie), gdzie przecinana jest tylko gałąź nerwu głowy mięśnia brzuchatego łydki położonej od wewnątrz. Rezygnuje się z przecięcia gałęzi unerwiającą boczną głowę mięśnia, z powodu bezpośredniej bliskości do gałęzi nerwu mięśnia płaszczkowatego łydki. Jeżeli mięsień płaszczkowaty łydki zostanie uszkodzony, to mogą wystąpić zaburzenia w funkcjonowaniu łydki.

Zalety:

• Gdy nerwy nie przebiegają nietypowo, to ta technika jest zabiegiem wymagającym mniej wysiłku.
• Okres pooperacyjnego powrotu do zdrowia jest krótki.

Wady:

• Czasami można zaobserwować nietypowe przebiegi nerwów i dlatego rezultatu tego zabiegu nie da się dokładnie przewidzieć. 
• Także mogą zostać uszkodzone w przypadku nietypowo przebiegajacych nerwów gałęzie innych mieśni łydek i przez co może dojść do osłabienia funkcji łydek.
• Zabieg ten zapewnia ogólnie wyraźnie mniejszy stopień pomniejszenia łydki
• Zdrowy mięsień zostaje odnerwiony.

Metoda z wykorzystaniem częstotliwości radiowych

Pomniejszenie łydek przy wykorzystaniu częstotliwości radiowych oznacza zarośnięcie mięśnia wywołane za pomocą prądu i gorąca poprzez liczne małe nakłucia skóry. To może odbywać się z różnym nasileniem ale musi być przeprowadzone w narkozie ogólnej. W zasadzie dochodzi do spalenia muskulatury i tym samym do częsciowej martwicy (obumarła tkanka). Jednak pozostaje jeszcze dużo zalegajacej tkanki, tak że zabieg pomniejszenia w ten sposób łydek nie jest tak efektywny jak w przypadku usunięcia mięśnia brzuchatego łydki. Ale powstaje mniej lub względnie mniejszych blizn na skórze. Nie da się jednak temu zaprzeczyć, że powstają wewnętrzne zbliznowacenia mięśnia brzuchatego. Dlatego przez wiele tygodni konieczne są ćwiczenia łydek, by zapobiec zbyt silnemu zanikowi mięśnia. Po zabiegu pomniejszenia łydek za pomocą częstotliwości radiowych w dalszym ciągu można spodziewać się obrzmień z powodu większego urazu, które mogą się utrzymywać kilka tygodni.

Zalety:

• małe nierzucające się w oczy blizny skóry
• mniejsza krótkotrwała utrata sił mięśni łydek

Wady:

• Powstają wewnętrzne zbliznowacenia mięśnia.
• Okres obrzmienia po zabiegu jest dłuższy.
• Osiąga się mniejszy efekt, ponieważ mięsień brzuchaty łydki pozostaje.
• Zdrowa tkanka mięśniowa zostaje zniszczona.

Pomniejszenie łydek przy pomocy botoksu ®

Nie można pominąć możliwości zabiegu pomniejszenia łydek poprzez zastosowanie botoksu ® (toksyna botulinowa grupy A) (8). Botoks jest trucizną nerwów, która wywołuje porażenie mięśni. Jest on obecnie stosowany standardowo w leczeniu zmarszczek mimicznych. Jednak istnieją jeszcze inne wskazania - należy do nich redukcja łydek. Botoks ® podaje się do mięśnia bez znieczulenia poprzez liczne małe nakłucia (10 - 15 na stronę).

Zalety:

• Jest prawie bezinwazyjne i nie powstają blizny.
• Leczenie jest łatwe w stosowaniu i nie wymaga chirurgicznych zdolości.
• Nie wymaga okresu oszczędzania łydki .
• Gdy nie spodoba się rezultat, to po kilku miesiącach muskulatura łydki jest taka jak przed terapią.

Wady:

• Możliwe jest tylko niewielkie zmniejszenie objętości łydki po kilkakrotnym zastosowaniu terapii.
• Efekt utrzymuje się tylko 3-6 miesięcy.
• Patrząc z perspektywy długoterminowej jest to kosztowna metoda. Terapia musi być stosowana co najmniej raz na 3-6 miesiące, do tego skuteczna dawka z powodu wielkości mięśnia jest duża.